گاهی اوقات هر مبحث/مفهوم/لغت و غیره را از تمام ابعاد نمی‌نگریم. یکی از این مسایل رمزنگاری است که آن را با علم کامپیوتر می‌سنجیم. به ابعاد زیر توجه نمایید:
-
استفاده در جنگ‌ها
-
استفاده دربارها برای عدم لو رفتن پیام‌ها
-
عدم داشتن جنبه یک قوم/سرزمین/کشور/شهر و غیره و مجبور شدن به رمزدرآوری یک متن همانند متون لئوناردو داوینچی
-
استفاده از زبان زرگری برای عدم فهم کودکان
از اینگونه زیادند و نمی‌توان لیست کرد. مهم فهم آن بود.
اصولاً زبان‌شناسان نیز به رمزنگاری باید توجه کنند تا حل مسأله نمایند.
پروفسور آگوست کرکهف (Auguste Kerchoff) که در سال‌های (۱۸۳۵-۱۹۰۳) میزیسته و مخترع زبان ولاپوک (ٰVolapuk) می‌باشد در سال ۱۸۸۳ طی مقاله‌ای اصول شش‌گانه‌ای برای رمزنگاری معرفی کرد که تا امروز مورد استفاده قرار می‌گیرند. این اصول بدین شرحند:
۱. سیستم رمزنگاری اگر نه به لحاظ تئوری که در عمل نیز غیر قابل شکست باشد.
۲. سیستم رمزنگار باید هیچ نکته پنهان و محرمانه‌ای نداشته باشد بلکه تنها چیزی که باید سری نگاه داشته شود کلید رمز است.(اصل اساسی کرکهف) طراح سیستم رمزنگار نباید جزییات سیستم خود را حتی از دشمنان مخفی نگاه دارد.
۳. کلید رمز باید به گونه‌ای قابل انتخاب باشد که اولاً بتوان براحتی آن را عوض کرد و ثانیاً بتوان آن را به خاطر سپرد ونیازی به یادداشت کردن کلید رمز نباشد.
۴. متون رمزنگاری شده باید از طریق خطوط تلگراف قابل مخابره باشند.
۵. دستگاه رمزنگاری یا اسناد رمز شده باید توسط یک نفر قابل حمل باشند.
۶. سیستم رمزنگاری باید به سهولت قابل راه اندازی و کاربری باشد. چنین سیستمی نباید به آموزش‌های مفصل و عدم رعایت فهرست بزرگی از قواعد و دستورالعمل‌ها نیاز داشته باشد.