پارامتر‌های توزیع‌های ناامن آزاد

شاید کلمه distro شما را به یاد انواع توزیع گنو/لینوکس بیاندازد، در صورتی که اینطور نیست. هر توزیعی از هر یونیکسی را distro می‌نامند. PCBSD که یک توزیع مبتنی بر FreeBSD می‌باشد نیز یک distro می‌باشد. یا حتی توزیع‌های آزمایشی و یا توزیع‌های مخصوص کاری وجود دارند که شاید اسمشان در اینترنت وجود نداشته باشد. برای توزیع‌های موجود می‌توانید به سایت distrowatch سر بزنید.
اما این مطلب قرار نیست کلمه توزیع را توضیح دهد بلکه می‌خواهیم کلمه Free را از منظری دیگر و با چشمان حریم (Privacy) ببینیم.
شاید سال‌هاست افرادی بر روی Privacy کار می‌کنند و گوشزد‌های اجتماعی را نثار ملت می‌کنند اما واقعاً اجرا می‌شود؟

Privacy سیستم‌عامل‌های Unix-base و غیره نمی‌شناسد. نوع دیگری کار می‌کند. فقط به جاسوسی‌های زیر که خیلی ساده هستند توجه کنید:

• از طریق Adobe Flash Player

• از طریق cookie ها و history برنامه Web Browser شما

• از طریق انواع جوامع مجازی

• سایت‌هایی که شما سر می‌زنید و جستجو می‌کنید.

• و در نهایت سیستم‌عامل شما (علاوع بر سیستم‌عامل کامپیوتر، رجوع شود به سیستم عامل تبلت‌ها و موبایل‌ها که وظیفه جاسوسی دارند.)

البته عوامل بالا فقط از کامپیوتر شما بود. کاری به دوربین‌های خیابان، کارت اعتباری، میزان سپرده‌ها، سفرهای شما و هر گونه Track که می‌توان از روی کارهای شما داشت.
رسما با موارد ذکر شده شما عامل سازمان‌های جاسوسی هستید!
اما از مطلب اصلی خارج نشویم، این‌ها برای کسانی گفته شد که کلاً با Privacy در اینترنت ناآشنا بودند.
در ابتدا توزیع‌های یونیکس را به دو خانواده با License زیر قسمت می‌کنیم:

• License های آزاد همانند BSD و GPL

• License های غیر آزاد که مخصوص خود کمپانی‌ها هستند.

اگر به صورت پیش‌فرض با نگاهی بدبینانه، با این ادله که License های غیرآزاد به دلیل باز نبودنشان می‌توانند جاسوس شما باشند باید به مقوله دوم بپردازیم. در بین License های آزاد نیز سیستم جاسوسی وجود دارد. اما با چه پارامتر‌هایی می‌توان آنان را شناخت؟ به شکل زیر توجه کنید.

همانطور که قبلاً تقسیم‌بندی کردیم، دو بخش سیستم‌عامل‌های آزاد و سیستم‌عامل‌های غیرآزاد تفکیک شدند. اما وجه مشترک بعضی از آنان چیست؟
بالاتر نوشتم در بدبینانه‌ترین حالت همه غیر‌آزادها جاسوس هستند. البته این موضوع را می‌توان یک تندروی نوشت. اگر به تصویر بالا نگاه کنیم کلی یونیکس غیر آزاد و آزاد هستند که جاسوسی نمی‌کنند و در قسمت اشتراکی نیستند. قسمت اشتراکی سیستم‌عامل‌های جاسوس می‌باشند. اما چگونه آن‌ها را بشناسیم؟ به تعیین چندین پارامتر می‌پردازیم:

• کمپانی محور بودن

• جمع‌آوری داده از کاربر (همانند خانواده ubuntu)

• سیستم فروش کمپانی محور (در چندین قالب : کاربری، سرور، ابری)

• تبیین نوعی از حمایت مشتری: بدین شکل که در فروش چندین برابر علاقه و در حمایت و در جامعه کاربری تعریفی ندارد.

• دست روی شعار یک خانواده توزیع می‌گذارند تا کاربران آن را جذب نمایند.

• در بعضی از بسته‌ها به صورت انفرادی عمل می‌نمایند. بدینگونه که جامعه کل توزیع‌ها بر روی آن نرم‌افزار طور دیگری کار می‌کنند و این توزیع بر روی آن نرم‌افزار طوری دیگر کار می‌کند تا مقاصد خویش را به هدف برساند.

• محدود کردن کاربران

البته به پارمتر‌های فوق به صورت منطق فازی توجه شود. بعضی اوقات کاربرد دارند و بعضی اوقات کاربرد ندارند.
در آن طرف سیستم‌عامل‌قوی همانند AIX محصول HP-UX ، IBM محصول HP و Solaris محصول SUN را می‌توان یافت. هرچند مستنداتی از جاسوس بودن آنان در دسترس نیست. ولی به شکل بسیار زیاد در خدمت جامعه می‌باشند.
چند مثالی که بتوان با پارامتر‌های بالا مقایسه کرد می‌توان خانواده ubuntu و محصولات Novell را نام برد. متأسفانه کمپانی RedHat هم جدیداً مشکلاتی را بوجود آورده است.